Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1346 Esas 2019/12257 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1346
Karar No: 2019/12257
Karar Tarihi: 04.07.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1346 Esas 2019/12257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından yapılan inceleme sonucunda, sanıkların hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkum edildiği belirlenmiştir. Ancak, dosya incelendiğinde bazı hata ve eksikliklerin olduğu tespit edilmiştir. Suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılmadığı için cezada eksiklik tespit edilmiştir. Sanık ... hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına karar verilirken, adli sicil kaydındaki mahkumiyetlerden en ağır olanın dikkate alınması gerektiği ve sanık ... hakkında iş yerine dokunulmazlığını bozma suçundan da aynı maddelerin uygulanması gerektiği açıkça belirtilmemiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ile ilgili olarak, dosya incelenerek yapılan temyiz incelemesinde 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/1346 E. , 2019/12257 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçları ile sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/5 oranında artırım yapılarak sanıklar hakkında eksik ceza tayini,
2-Sanık ... hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilirken, adli sicil kaydındaki mahkumiyetlerden en ağır ilam olan Antalya 16.Asliye Ceza Mahkemesinin 20/09/2012 tarih ve 2012/1135 esas-2013/425 karar sayılı ilamındaki 1 yıl 8 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerekirken,Alanya 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 19/09/2013 tarih ve 2012/953 Esas, 2013/405 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
3-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 58.maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulandığı halde,iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan aynı madde hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanık ...’un temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 04/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.