5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/8971 Esas 2020/2545 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8971
Karar No: 2020/2545
Karar Tarihi: 18.02.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/8971 Esas 2020/2545 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir ceza davasında, sanık hakkında 5607 sayılı Kanuna muhalefetten açılan kamu davası sonucunda beraat kararı verilmiş, ancak Gümrük İdaresi vekili bu kararı temyiz etmiştir. Yerel mahkeme tarafından alınan beraat kararının hukuka aykırı olduğu ve savunmanın alınmadan karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu gerekçesi ile Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Temyiz edilen kararın, 1412 sayılı CMUK'un uygulanabilir hükümleri gereği bozulmasına karar verilmiştir.
5607 sayılı Kanun: Umumi Hıfzıssıhha Kanunu
6545 sayılı Kanun: Eğlence Yerleri ve Aktivitelerinin Düzenlenmesi Hakkında Kanun

7. Ceza Dairesi 2019/8971 E. , 2020/2545 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Beraat, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) TAPDK vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Sanığın eyleminin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen TAPDK"nun kamu davasına katılmasına karar verilmiş olması hükmü temyize hak vermeyeceğinden TAPDK vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Mahkemeye gelmemiş olan sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen ve ancak derhal beraat kararı verilebilecek hallerde sınırlı olarak uygulama yeri bulunan 5271 sayılı CMK"nun 193. maddesinin söz konusu olayda uygulamasının mümkün bulunmadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun ve özel dairelerin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu gözetilmeden, CMK"nun 147 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın savunması alınıp, sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, savunma alınmadan mevcut kanıtlar tartışılarak, delil takdirine girilmek suretiyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.