14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/8983 Karar No: 2017/2599 Karar Tarihi: 15.05.2017
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8983 Esas 2017/2599 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Mağdurun onyedi yaşında olduğu ve sanıktan şikayetçi olmadığını bildirdiği için, davaya katılma hakkı bulunmayan ve hükmü temyize yetkisi olmayan vekilin talebi reddedilmiştir. Sanığın avukatının temyiz itirazları ise kabul edilmemiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve CMUK'un 317. maddesidir. Ayrıca, 6545 sayılı Kanun ve 6763 sayılı Kanun da göz önünde bulundurulmuştur.
14. Ceza Dairesi 2016/8983 E. , 2017/2599 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü: Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; Kayden 16.11.1997 doğumlu mağdurenin istinabe yoluyla beyanının alındığı 15.01.2014 tarihinde onyedi yaşı içerisinde bulunup sanıktan şikayetçi olmadığını bildirmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, Sanık müdafiin temyiz isteminin incelenmesine gelince; Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür. Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.