Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10760 Esas 2019/14854 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10760
Karar No: 2019/14854
Karar Tarihi: 27.11.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10760 Esas 2019/14854 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiş. Sanığın temyiz hakkı olduğu belirtilirken, kararların niteliği, suçların tarihi ve CMK'nun ilgili maddeleri incelenmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararları da infaz aşamasında gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme, delilleri, gerekçe ve hakimin takdirine uygun görerek, sanığın temyiz nedenlerinin yerinde olmadığını belirterek hükümlerin onanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri olarak ise CMK'nun 291/1. fıkrası, 263. maddesi ve 232/6. fıkrası belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/10760 E. , 2019/14854 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
CMK’nun 291/1. fıkrasında temyiz istemi ve süresine ilişkin düzenlemede, “Tutuklu bulunan sanık hakkında 263 üncü madde hükmü saklıdır” hükmü, CMK’nun 263. maddesinde ise “Tutuklu bulunan şüpheli veya sanık, zabıt kâtibine veya tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabilir.” hükmünün yer alması, yine CMK’nun 232/6. fıkrasında “Hüküm fıkrasında, 223 üncü maddeye göre verilen kararın ne olduğunun, uygulanan kanun maddelerinin, verilen ceza miktarının, kanun yollarına başvurma ve tazminat isteme olanağının bulunup bulunmadığının, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekir.” şeklindeki düzenlemeler karşısında ceza infaz kurumunda bulunan ve SEGBİS ile duruşmaya katıldığı anlaşılan sanığın yukarıdaki maddeler çerçevesinde CMK’nun 263. maddesinde gösterilen usul ile de temyiz başvurusunda bulunabileceğinin hatırlatılmaması karşısında; sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 27/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.