Özet:

Sanık hakkında zimmet suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiş, ancak kararın temyizinde suçun işlendiği kanun maddesi konusunda yanlış bir değerlendirme yapıldığı belirtilmiştir. Mahkeme, suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 765 sayılı TCK ile birlikte, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın da göz önünde bulundurularak, lehe olan kanunun belirlenmesi gerektiği konusunda yanlış bir uygulama yapıldığını belirtmiştir. Ancak, mahkemenin uygulamasına göre 5237 sayılı TCK'nın lehe olduğu sonucuna varılmış ve bu husus sonuca etkili görülmemiştir. Kararda, suçun 5237 sayılı TCK'nın 53/1-d maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmiş, ancak sanık hakkında aynı kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması nedeniyle kararın temyizinde bozma nedeni yapılmamıştır. Hüküm, iddia ve savunma duruşması sonucunda tahlil ve takdir edilen delillere uygun şekilde tavsif ve tatbik edildiği için sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilerek kararın onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı TCK
- 5237 sayılı TCK (01/06/2005 tarihinde yürürlüğe girdi)
- 5252 sayılı Yasanın 9/3 maddesi
- CMK’nın 34 ve 230. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1-d ve 53/5. maddeleri