Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/15394 Esas 2014/2164 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/15394
Karar No: 2014/2164
Karar Tarihi: 27.02.2014

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/15394 Esas 2014/2164 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında zimmet suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiş, ancak kararın temyizinde suçun işlendiği kanun maddesi konusunda yanlış bir değerlendirme yapıldığı belirtilmiştir. Mahkeme, suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 765 sayılı TCK ile birlikte, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın da göz önünde bulundurularak, lehe olan kanunun belirlenmesi gerektiği konusunda yanlış bir uygulama yapıldığını belirtmiştir. Ancak, mahkemenin uygulamasına göre 5237 sayılı TCK'nın lehe olduğu sonucuna varılmış ve bu husus sonuca etkili görülmemiştir. Kararda, suçun 5237 sayılı TCK'nın 53/1-d maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmiş, ancak sanık hakkında aynı kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması nedeniyle kararın temyizinde bozma nedeni yapılmamıştır. Hüküm, iddia ve savunma duruşması sonucunda tahlil ve takdir edilen delillere uygun şekilde tavsif ve tatbik edildiği için sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilerek kararın onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı TCK
- 5237 sayılı TCK (01/06/2005 tarihinde yürürlüğe girdi)
- 5252 sayılı Yasanın 9/3 maddesi
- CMK’nın 34 ve 230. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1-d ve 53/5. maddeleri

5. Ceza Dairesi 2012/15394 E. , 2014/2164 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suç tarihi itibariyle 765 sayılı TCK"nın yürürlükte bulunduğu nazara alınarak bu Kanun ile 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın somut olaya ilişkin hükümlerinin ve ortaya çıkan sonuçların 5252 sayılı Yasanın 9/3 ve CMK"nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca birbiriyle bütün olarak karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden hüküm kurulmuşsa da, Mahkemenin uygulamasına göre 5237 sayılı TCK"nın lehe olduğu açıkça anlaşılmakla bu husus sonuca etkili görülmemiş, suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-d maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması ise karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 27/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.