Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8317 Esas 2019/18600 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8317
Karar No: 2019/18600
Karar Tarihi: 18.12.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8317 Esas 2019/18600 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu belirtir. Ancak, doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktarına göre mala zarar verme suçu için temyiz isteminin reddedildiğini belirtir. Hırsızlık suçu için ise Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin bazı maddelerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak, öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilir. Kararda, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ile ilgili açıklamalar da yer alır.

13. Ceza Dairesi 2019/8317 E. , 2019/18600 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında ""mala zarar verme"" suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, bu suç bakımından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında ""hırsızlık"" suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 18/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.