Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/26 Esas 2017/3817 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/26
Karar No: 2017/3817
Karar Tarihi: 13.06.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/26 Esas 2017/3817 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın suç tarihinde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanıp uygulanmadığı konusunda araştırma yapmadığı için bir önceki bozma kararına iştirak etmediğini belirtiyor. Ancak Ceza Genel Kurulu’nun içtihatlarına göre bozma kararı doğrultusunda yapılacak uygulamaya direnme kararı deneme süreci sırasında yeni kanıtların ortaya çıkması ya da bozmaya neden olan gerekçelerin değişmesi gibi durumlar dışında olan bir karar olarak kabul edildiğinden, mahkeme bu yönde yeni bir karar verememekte. Mahkeme, 2015/6210 esas, 2016/1757 karar sayılı bir önceki bozma kararına direnme kararı vermelerine rağmen, bu kararın özünde birinci karar niteliğinde olduğundan bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karar olarak kabul edilmesi gerektiğini ifade ediyor. Sonuç olarak, mahkeme yerinde olmayan temyiz itirazlarını reddetti ve sanığın durumunu belirlemede TCK’nın 53. maddesi açısından bir zorunluluk olduğunu belirterek hükmü bozdu. TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasında yer alan bazı hükümler iptal edildiğinden, sanığın durumu bu maddenin uygulanması açısından belirlenmelidir. Bu nedenle, hükümün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
TCK’nın 53. maddesi, uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapmak, kullanmak, bulundurmak, satın almak, kabul etmek, nakletmek, depolamak veya başkalarına vermek veya satmak suçlarına ilişkin hükümleri içermektedir. İlgili hükümler, Anayasa Mahkemesi tarafından 2015 yılında kısmen iptal edilmiştir.

20. Ceza Dairesi 2017/26 E. , 2017/3817 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 17. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında suç tarihi olan 15/07/2009 tarihinde uygulanmakta olan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin olup olmadığının mahkemesince araştırılması nedeni ile tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Ceza Genel Kurulunun kararlılık gösteren içtihatlarına göre, bozma kararı doğrultusunda uygulama yapmak, bozmadan sonra yapılan inceleme, araştırma ve yeni kanıtlara dayanarak hüküm kurmak, bozma nedeni veya nedenlerini tartışmak, ilk kararda yer almayan yeni ve değişik gerekçelere dayanmak, hükümde değişiklik yapmak niteliği itibariyle direnme kararı olmayıp, bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karardır.
Mahkeme; Dairemizin29/03/2016 tarihli ve 2015/6210 esas, 2016/1757 karar sayılı bozma ilamından sonra direnme kararında bozma nedenini tartışmış, bozma nedenleri doğrultuda araştırma yapmıştır. Karar, şeklen direnme gibi görünse de özde ilk karar niteliğinde olduğundan, direnme kararının bozmaya eylemli uyma olarak kabulü ile temyizen inceleme görevi Dairemize ait olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” cümlesinin yazılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.