Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1610 Esas 2019/5971 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1610
Karar No: 2019/5971
Karar Tarihi: 09.10.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1610 Esas 2019/5971 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin verdiği kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyet kararı verildiği ve temyiz başvurusunun esastan reddedildiği belirtilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği tespit edilmiştir. Ancak, ceza kararında sanığın örgüt mensubu olduğunun kabul edilerek, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği ancak bu kararın uygulama maddesi olarak yanlış bir kanun maddesi gösterildiği ve bu nedenle BOZULMASINA karar verilmiştir. Kararın yeniden yargılama gerektirmemesi nedeniyle, düzenleme yapılması ve onaylanması sonrasında hükmün düzeltilecek ve onaylanacaktır. Mahkeme kararında sanık hakkında verilen cezanın uygulama yeri belirtilerek, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63 maddelerinin kanun hükümlerine uygunluğu belirtilmiştir.

16. Ceza Dairesi 2019/1610 E. , 2019/5971 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.10.2018 tarih ve 2018/117 - 2018/566 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilme suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin, sanık eşinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak karar yerinde sadece TCK’nın 58/9 maddesinin gösterilmesi gerekirken, anılan madenin atıf maddesi olarak kabulü ile uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 58/6 maddesi gereğince tekerrür uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin, sanık eşinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün 6. fıkrasından "yollaması ile aynı yasanın 58/6. maddesi" bölümünün çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.