Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10925 Esas 2021/3710 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-e. maddesi uyarınca beraat


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 16:20 sıralarında katılan ...’un sevk ve idaresindeki otomobille cadde üzerinde seyir halinde iken; cadde ile sokağın kesiştiği noktada kendisini sollayan ve plakası tespit edilemeyen, fakat olay sırasında katılan ile aynı istikamette ve arkasında seyir halinde olan tanık ... ’ın katılanın aracına sol kısmından çarparak kaçan akaryakıt taşıma işinde kullanılan çekicinin plakasının... ile başladığını beyan etmesi üzerine yargılamada her ne kadar ... sanık sıfatıyla yer almışsa da, olay günü kolluk görevlilerince sanığın kullandığı akaryakıt tırında yapılan incelemeler neticesinde söz konusu kazaya karıştığını gösterir biz iz ve emareye rastlanılmadığının tespit edildiği, ayrıca kazanın meydana geldiği yeri gösterir herhangi bir kamera kaydının olmadığına dair ilçe emniyet müdürlüğü yazısı, katılanlar tarafından sunulan kaza sonrasını gösterir fotoğraflar ile tüm dosya kapsamından meydana gelen kazanın sanığın aracının çarpması nedeni ile meydana geldiğine dair ve bu hususta sanığın cezalandırılmasını gerektirecek kesin ve somut delillerin elde edilemediği anlaşılmakla şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanığın beraatine karar verildiği anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kusur durumune ve sanığın cezalandırılması gerektiğine temyiz itirazlarının reddiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 19.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.