Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/673 Esas 2021/2169 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/673
Karar No: 2021/2169

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/673 Esas 2021/2169 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı-karşı davalı erkek ile kadın arasındaki dava Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi'nde görülmüş ve kadın lehine maddi tazminat kararları verilmiştir. Davalı-karşı davacı erkek bu kararı temyiz etmiştir. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 2021/673 E. ve 2021/2169 K. sayılı kararında; davalı-karşı davacı erkeğin sair temyiz itirazları yersiz bulunmuş, ancak kadın yararına takdir edilen maddi tazminat miktarının hukuki esaslara uygun olmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle maddi tazminat miktarı daha uygun seviyede takdir edilmelidir. Kararda Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ile 51. maddeleri hakkaniyet ilkeleri ile birlikte dikkate alınması gereken kanun maddeleri olarak belirtilmiştir. Mahkemenin kesinleşen vekâlet ücreti yönünden yeniden hüküm kurması doğru olmamış ve karar bozulmuştur. Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere temyiz edilen hüküm BOZULMUŞ, diğer bölümler ise ONANMIŞtır.

2. Hukuk Dairesi 2021/673 E. , 2021/2169 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından, kadın lehine hükmedilen tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece verilen ilk hüküm Dairemizin 26.10.2015 tarihli, 2015/5715 esas, 2015/19561 karar sayılı ilamı ile kadın yararına takdir edilen tazminat miktarları yönünden bozulmuş, diğer yönlerden onanmıştır. Hükmün bozma kapsamı dışında kalan kısımları ise kesinleşmiştir. Mahkemece, bu durum gözetilmeden kesinleşen vekâlet ücreti yönünden yeniden hüküm kurulması doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.11.03.2021 (Prş.)