Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9536 Esas 2017/2580 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9536
Karar No: 2017/2580
Karar Tarihi: 11.05.2017

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9536 Esas 2017/2580 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanığı kasten yaralama suçundan mahkum etti. Temyiz istemi reddedildi. 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. maddeyle hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL\"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında doğrudan verilen cezanın miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle temyiz isteminin reddine karar verildi. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 305/1. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/9536 E. , 2017/2580 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Kasten yaralama suçundan mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

İlk derece mahkemesince verilen Ek karar temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen cezanın miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle mahkemece gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen Ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, sanığın suç vasfına ilişkin olmadığı anlaşılan temyiz itirazlarının reddiyle Ek kararın ONANMASINA, 11.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.