Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/1 Esas 2020/2524 Karar Sayılı İlamı

5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."in, anılan Kanun"un 3/5, 3/10, 3/10-son ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62, 52/2. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 100,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/05/2018 tarihli ve 2018/108 Esas, 2018/312 Karar sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 10.12.2019 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.12.2019 tarihli ve KYB. 2019-128564 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına, benzer bir olay nedeniyle, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 14/10/2019 tarihli ve 2019/26278 Esas, 2019/12635 Karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 5607 sayılı Kanun’un 5/2. maddesinin “Yedinci fıkrası hariç, 3"üncü maddede tanımlanan suçlardan birini işlemiş olan kişi, etkin pişmanlık göstererek, soruşturma evresi sona erinceye kadar suç konusu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hâzinesine ödediği takdirde, hakkında, bu kanunda tanımlanan kaçakçılık suçlarından dolayı verilecek ceza yarı oranında indirilir. Bu fıkra hükmü, mükerrirler hakkında veya suçun bir örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenmesi halinde uygulanmaz” hükmünü içermesi karşısında, ele geçirilen sigara miktarı da gözetilerek, hakkında lehe hükümlerin uygulanmasını talep eden sanığa, soruşturma evresinde suça konu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarı hesaplanarak bu tutarı ödemesinin adil yargılanma hakkının bir unsuru olan “haklarının öğretilmesi yükümlülüğü” kapsamında, usulüne uygun olarak hukukî sonuçlarıyla birlikte açıklanmadığı anlaşıldığından sanığa bu hak tanınmadan mahkûmiyet hükmü kurulmasında isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16.05.2018 tarihli ve 2018/108 Esas, 2018/312 Karar sayılı kararını kapsayan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden CMUK"nun 309. maddesi gereğince kanun yararına kararın bozulmasına dair talebin REDDİNE, 17/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.