Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12437 Esas 2019/18575 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12437
Karar No: 2019/18575
Karar Tarihi: 18.12.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12437 Esas 2019/18575 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre temyiz incelemesi yapılmasının mümkün olmadığına karar vererek sanık ve müdafinin temyiz isteminin reddine karar verdi. Ancak sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçlarından hükümler verildiğinde, denetim süresi içerisinde sanığın kasıtlı suç işlemesi ihbarı üzerine hükümlerin açıklanmasına karar verilmiş fakat cezanın şahsileştirilmesi uygun şekilde yapılmamıştır. Bu sebeple Mahkeme, kararın dayandığı kanıtlar ve diğer deliller açıkça belirtilmeden cezanın verilmesinin Anayasanın 141/3 ve CMK'nin 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı olduğunu belirterek hükümlerin kısmen bozulmasına karar verdi. Kanun maddeleri olarak ise, 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde gösterilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2019/12437 E. , 2019/18575 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanık ve müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan TCK"nın 116/1 maddesi gereğince doğrudan gün adli para cezasına hükmedilmiş ise de anılan yasa maddesinde doğrudan gün adli para cezasıyla cezalandırmanın mümkün olmadığı bu sebeple hükmün temyiz kabiliyetine sahip olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği ihbarı üzerine hükümlerin açıklanmasına karar verilerek yeniden hükümler kurulmuş ise de; Yargıtay"ın denetim görevini yerine getirebilmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma varsa tanık anlatımlarının dosyada mevcut diğer delillere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğu hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığı açıkça belirtilmek suretiyle cezanın şahsileştirilmesi gerekirken açıklanan ilkelere uyulmadan Anayasanın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair hususları incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 18.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.