Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1656 Esas 2017/2255 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1656
Karar No: 2017/2255
Karar Tarihi: 20.09.2017

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1656 Esas 2017/2255 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir dava sonrasında verilen kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay'da dosya incelendi. Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu'nun ilgili ilamına göre, ihtiyati tedbir talepleri reddedilirse veya kabul edilirse verilen kararların bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar temyiz yolu yerine istinaf yoluyla incelenemeyeceği belirtilmiştir. Dolayısıyla, mahkemece verilen kararın geçici koruma tedbiri niteliğinde olduğu ve davalı vekilinin temyiz isteminin reddedilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Mahkeme kararında, HUMK'nın 432/4. maddesi hükümlerine göre, temyiz isteminin reddine karar verildiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: HUMK 432/4.

23. Hukuk Dairesi 2017/1656 E. , 2017/2255 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki merci tayini davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu"nun 21.02.2014 tarih ve 2013/1 Esas, 2014/1 Karar sayılı ilamında; ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf yolu yerine temyiz yoluyla incelenemeyeceği öngörülmüştür. Temyizi kabil olmayan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, mahkemece verilen karar geçici koruma tedbiri olduğundan, davalı vekilinin temyiz isteminin HUMK"nın 432/4. madde hükmü uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 20.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.