Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/2468 Esas 2014/10535 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Elbistan İş Mahkemesi
Tarihi : 06/09/2013
Numarası : 2013/105-2013/12

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında fazla çalışma alacağı uyuşmazlık konusudur.
Davacı, haftada 6 gün çalıştığını, 08.00-19.00 saatleri arasında ara dinlenme süresi kullanmaksızın çalıştığını, bazı günler ise çalışmaların 21.30 a kadar dahi devam ettiğini fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve genel tatil alacağı talep etmiştir.
Davalı, işyerinde 08.30-18.00 arası çalışma olup 1,5 saat ara dinlenme yapıldığını, Elbistan"ın müşteri potansiyeli dikkate alındığında yoğunluğun ve buna bağlı olarak iş yükünün ne denli hafif olduğunun anlaşılacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının iş aktini haklı nedenle feshettiği ve fazla çalışma ile genel tatil alacağının bulunduğu belirtilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının günlük 10,5 saat çalışmasından 30 dakika indirim yapılarak günlük 10 saat çalıştığı belirtilip böylece günlük 7,5 saati aşan 2,5 saatin fazla çalışma olduğu belirtilerek hesaplama yapılmıştır.
Yapılan bu hesaplama ve değerlendirme hatalıdır.
Şöyle ki; öncelikle Dairemizce benimsendiği üzere 7,5-11 saat arası ( 11 saat dahil) çalışma süresinden 1 saat ara dinlenme süresi düşürülerek davacının günlük çalışma süresinin belirlenmesi ardından haftalık toplam çalışma süresi belirlenip yasal 45 saat çalışmadan tenzili ile kalan sürenin fazla çalışma süresi olarak hesaplanması gerekmektedir.
Bu nedenle öncelikle hesaplamının günlük olarak değil haftalık çalışma süresi esas alınarak haftalık olarak belirlenmesi yanında ara dinlenme süresinin de somut olayda 1 saat olarak belirlenip ara dinlenme süresi tenzil edilerek fazla çalışma alacağı hesaplanmalıdır.
Mahkemece, bu yönler üzerinde durulmaksızın eksik hesaplamayı barındıran bilirkişi raporu esas alınarak fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine
, 13/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.