Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 esas, 2018/20 karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 esas, 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. madde ve fıkrasının yanı sıra 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/3. madde ve fıkrasının uygulanması, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 01.00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahal, yedi metre genişliğindeki yolsa seyir halindeyken, kaza mahali olan dört yönlü kavşaktaki orta refüj aralığından U dönüşü yaptığı esnada, arkasında aracı ile seyretmekte olan ..., sanığa ait otomobile çarpmamak için direksiyonu sağa kırarak karayolunun dışındaki boş tarlada takla atması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin ölümü ile bir kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 20.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.