Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/4145 Esas 2017/118 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4145
Karar No: 2017/118
Karar Tarihi: 25.01.2017

Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/4145 Esas 2017/118 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın \"cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma\" suçunu işlediğini kabul ederek, TCK'nın 109/2, 109/3-a, 43/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası verdi. Sanığın müdafinin temyiz itirazları reddedilirken, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal kararı dikkate alındı ve hüküm fıkrasında değişiklik yapılarak düzeltildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
-TCK 109/2: Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakmaya teşebbüs
-TCK 109/3-a: Kişiyi hürriyetinden yoksun bıraktığı yerde ona işkence yahut eziyet eden kimse
-TCK 43/2: Birden fazla suçtan dolayı hüküm verileceği zaman hapis cezasının toplamı
-TCK 62: Hükümlüye ayrıcalık tanınması
-TCK 53: İndirim sebepleri ve takdiri nedenler.

1. Ceza Dairesi 2016/4145 E. , 2017/118 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : TCK.nun 109/2, 109/3-a, 43/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in mağdurlar ... ve ..."a yönelik zincirleme şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin sanık hakkında bu maddeyle yaptığı uygulamanın kanuna aykırı olduğu anlaşılmakta ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün,
“Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 25/01/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.