Esas No : 2013/9492
Karar No : 2014/2134
Tebliğname No : KYB - 2013/171280

Görevi kötüye kullanmak, yalan beyan ve sahtecilik suçlarından şüpheliler V.. T.., H.. D.. ve diğerleri haklarında yapılan soruşturma evresi sonucunda Şarkışla Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 20/12/2011 tarihli ve 2010/149 soruşturma, 2011/1503 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik müşteki Ali Alıcı tarafından yapılan itirazın reddine dair mercii Tokat Ağır Ceza Mahkemesinin 16/01/2011 tarihli ve 2012/78 Değişik İş sayılı Kararının;
Tokat Ağır Ceza Mahkemesince verilen kararın 16/01/2012 tarihli olmasına karşın karar Sonucunda 16/01/2011 olarak gösterilmesinin yazım hatasından kaynaklandığı ve mahallinde mahkemesince düzeltilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre; aynı büroda görevli ziraat mühendisi tanık A. Y.."ın, Akdağmadeni Cumhuriyet Başsavcılığında vermiş olduğu 02/05/2011 tarihli beyanında "... o tarihte çiftçiler sürekli olarak İlçe Tarım Müdürlüğüne gelerek hasarları olduğunu beyan ediyorlardı ve ben bunlara şahit oldum. İlçe Tarım Müdürü H.. D.. hasarı olduğunu beyan ederek müracaat eden çiftçileri hasar tespit kanununun kalktığını söyleyerek geri gönderiyordu ..."; tanık H.A.."nın Şarkışla Cumhuriyet Başsavcılığında verdiği 19/08/2010 tarihli beyanında "... Şarkışla İlçe Tarım Müdürlüğüne gittik. Burada bize ziraat mühendisi olarak çalışan V.. T.. afet yasasının uygulanmasının söz konusu olamayacağını kaldırıldığını ve kendi başınızın çaresine bakmamızı söyledi...." şeklindeki ifadeleri karşısında, her iki şüphelinin de asli görevlerine ilişkin hususlarda şikayetçilere doğru olmayan bilgi vererek süresinde müracaat haklarını kullanmalarına engel olmak şeklinde gerçekleşen eylemlerinde atılı görevi kötüye kullanmak suçuna ilişkin yeterli şüphe sebeplerinin bulunduğu ve delillerin mahkemesince değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden itirazın kabulü yerine yeterli ve yasal gerekçe göstermeksizin reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 13/05/2013 gün ve 94660652-105-60-0248-2013/7798/30901 sayılı kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarnamede her ne kadar delillerin mahkemesince değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden itirazın kabulü yerine, reddine karar verildiği belirtilmiş ise de; şüphelilerin kamu görevlisi oldukları ve isnat olunan görevi kötüye kullanma suçunun 4483 sayılı Yasa uyarınca soruşturma iznine tabi bulunduğu ve dosya kapsamından müştekinin şüpheliler hakkında benzer iddialar ile yaptığı şikayet üzerine Sivas Valiliğince soruşturma izni verilmemesine dair 20/11/2007 günlü kararın Sivas Bölge İdare Mahkemesinin 26/12/2007 günlü kararı ile onanarakkesinleştiği ve bu gerekçeyle 15/01/2008 tarihinde kovuşturma yapılmasına yer olmadığına karar verildiği, keza benzer iddialardan dolayı müşteki şikayetleri üzerine de Şarkışla C.Başsavcılığınca 20/02/2008, 13/05/2009 tarihlerinde yine görevi kötüye kullanma ve ihmal suçlarından şüphelilerin adının da bulunduğu takipsizlik kararları verildiği, ancak kanun yararına bozma talebinde belirtildiği gibi takipsizlik kararlarından sonra müştekinin yeniden şikayeti sırasında beyanlarına başvurulan tanıklar H. A.. ve A. Y.."ın savcılık ifadelerinin yeni delil mahiyetinde olduğu nazara alınarak savcılıkça bu konuda gereğinin takdir ve ifası için dosyanın soruşturmayı yapacak makama gönderilmesi ve itiraz merciinin de bu hususları nazara alarak itirazı kabul etmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar vermesinde isabet görülmediğinden ve bu gerekçeye bağlı olarak kanun yararına bozma talebi yerinde olduğundan Tokat Ağır Ceza Mahkemesince verilen 16/01/2011 gün ve 2012/78 Değişik İş sayılı Kararın CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma sebebine nazaran müteakip işlemlerin merciince yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 27/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.