Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2018/1533 Esas 2018/2987 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki vasiyetnamenin tenfizi davasının mahkemece yapılan yargılaması neticesinde davanın açılmamış sayılmasına yönelik olarak verilen hükmün kesinleşmesinden sonra, davacı vekili sözkonusu hükme yönelik 28.03.2013 tarihinde tashih talebinde bulunmuş; mahkemece verilen tavzih talebinin reddine dair ek kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dava, vasiyetnamenin tenfizi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen 28.10. 2009 tarihli hükmün davacılar vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 25.10.2011 tarih ve 2011/9428 E., 2011/16413 K. sayılı ilamı ile temyiz incelemesi aşamasında davacılar vekilinin davadan feragat etmiş olması nedeniyle feragat hakkında yerel mahkemece karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamı üzerine yapılan yargılama sonucunda, 01.03.2013 tarihli karar ile; taraflarca takip edilmeyen ve işlemden kaldırıldığı tarihten itibaren üç aylık yasal süre içerisinde yenilenmeyen davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Davacılar, 28.03.2013 tarihinde sunmuş oldukları tashih dilekçesinde, Yargıtay bozma ilamından önce verilen ilk kararda 81.285,50 TL nispi karar ve ilam harcına hükmedildiğini ve bu bedeli Vergi Dairesine ödediklerini, bozma ilamı üzerine davanın açılmamış sayılmasına yönelik olarak verilen ikinci kararda ise 24.30 TL maktu karar ve ilam harcına hükmedildiğini, buna göre ikinci kararda ilk hüküm gereğince ödedikleri 81.285,50 TL karar ve ilam harcının kendilerine iadesine karar verilmesi gerekirken bu yönde bir hüküm kurulmadığını belirterek, HMK"nın 304. maddesi gereğince verilecek tashih kararı ile bu husunun hükme eklenmesini talep etmişlerdir.
Mahkemece, 08/11/2013 tarihli ek karar ile, davacıların talebinin reddine karar verilmiştir. Ek kararda özetle, tashihen düzeltilmesi istenen hususun tavzih veya tashih yoluyla düzeltilmesinin mümkün olmadığı belirtilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Yargılama giderlerine hükmedilmesi başlıklı 332.maddesinde; yargılama giderlerine, mahkemece resen hükmedileceği, yargılama gideri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümünün hüküm altında gösterileceği, hükümden sonraki yargılama giderlerini hangi tarafın ödeyeceği, miktarı ve dökümü ile bu giderlerin hangi tarafa yükletileceğinin, mahkemece ilamının altına yazılacağı düzenlenmiştir.
492 Sayılı Harçlar Kanununun "Peşin alınan karar ve ilam harclarının geri verilmesi" başlıklı 31.maddesinde ise; peşin alınan karar ve ilam harcının işin hitamında ödenmesi gerekenden fazla olduğu anlaşılırsa fazlalık istek üzerine geri verileceği düzenlenmiştir.
Mevcut yasal düzenlemeler kapsamında, mahkemece davacı ... vekilinin 28.03.2013 tarihli harçların iadesi talebi üzerine mahkemece 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile 492 Sayılı Harçlar Kanunu dikkate alınarak talep hakkında bir karar verilmesi gerekirken, talebin reddine karar verilmesi doğru değil ise de fazla ödenen harcın iadesinin mahal mahkemesince Vergi Dairesi"ne yazılacak bir müzekkere ile talep edene iadesi sağlanabileceğinden bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
SONUÇ: Davacı vekilinin tashih talebinin reddine dair mahkemece verilen, 08.11.2013 Tarih ve 2012/345 E-2013/61 K sayılı ek kararın ONANMASINA, 11.60 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.