MAHKEMESİ : İstanbul 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/10/2013
NUMARASI : 2010/543-2013/401

Davacı A.. Ö.. vekili Avukat Mehmet tarafından, davalı Y.. E.. aleyhine 23/12/2010 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 08/10/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Türkiye Binicilik Federasyonu Başkanı olduğu dönemde binicilik sporunun kulüplere ya da özel şahıs ve şirketlere ait binicilik tesislerinde yapıldığını, davalının da bu tesis sahiplerinden biri olduğunu, ancak tesisinin mevzuata göre bir tesis olmadığı gibi federasyonun denetiminde de olmadığını, davalıya yarışma verilmemesi üzerine müvekkilini küçük düşüren, aşağılayan, ifadeler kullanarak yazdığı dilekçesini birçok kuruluşa gönderdiğini, ayrıca davalının 09/04/2010 tarihinde Açık Radyo"da, 12/04/2010 tarihinde Radyo Spor"da katıldığı programda hakaret içeren sözler sarf ettiğini, 18/11/2010 tarihli TBF Genel Kurul Divan Başkanlığına hitaben yazmış olduğu iki yazıyı kulüplere ve bir kısım gazetelere gönderdiğini beyan ederek, kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davalının, Binicilik Federasyonu yönetim ve uygulamaları sebebiyle 09/04/2010 tarihinde Radyo Spor"da ""Futbol Cafe"" programında Türkiye Binicilik Federasyonunun gelir kapısı üretmek için milli menfaat, bütçe ve ahlaki olup olmadığını gözetmeksizin kendi özel şirketleri gibi yönettikleri ile ilgili usulsüzlüklere dikkat çekerken eleştiri sınırlarının aşıldığı, 07/04/2010 tarihinde yazdığı yazıları pek çok kişiye ve Kulüplere, Gençlik Spor ve Genel Müdürlüğüne ve bazı gazetelere gönderdiği, bu dilekçelerinde Federasyonun usulsüzlüklerle itham edildiği belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalının gerek radyo programında kullandığı ifadeler, gerek çeşitli kurumlara gönderilen dilekçelerde davacının şahsen hedef alınmadığı, federasyon yönetimine yönelik ifadeler kullanıldığı, kullanılan ifadelerin eleştiri sınırları içinde kaldığı, davacının kişilik haklarına saldırı kabul edilebilecek sözlere rastlanmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, kullanılan sözlerin eleştiri kapsamında kaldığı, kişilik haklarına saldırı oluşturmadığı kabul edilerek istemin tümden reddi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçe ile davalının manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun bulunmadığından, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.