Hırsızlık - banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11020 Esas 2019/12184 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11020
Karar No: 2019/12184
Karar Tarihi: 03.07.2019

Hırsızlık - banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11020 Esas 2019/12184 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Sanığın açıklanmasının geri bırakılması talebi reddedilmiştir. Kovuşturma aşamasında gerçekleşen etkin pişmanlık nedeniyle uygulama maddesi olarak bir hata yapılmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesi ile ilgili kararı da nazara alınarak hak yoksunluğu kararının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Kanun maddeleri: TCK 168/1, TCK 168/2, TCK 53.

2. Ceza Dairesi 2019/11020 E. , 2019/12184 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin sanığın 17/04/2015 tarihli dilekçesine istinaden Bilecik Ağır Ceza Mahkemesi’nin 04/06/2015 tarih 2015/408 değişik iş sayılı kararıyla itirazın reddine kesin olarak karar verildiği ve bu karara itirazda bulunulmadığı, bu itibarla temyiz incelemesinin konusunun hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Kovuşturma aşamasında gerçekleşen etkin pişmanlık nedeniyle uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesi yerine aynı Kanun"un 168/1. maddesinin gösterilmesi, indirim oranının 1/2 olarak uygulanması nedeniyle sonuca etkili olmadığından mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 03.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.