Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/9109 Esas 2019/1084 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9109
Karar No: 2019/1084
Karar Tarihi: 20.02.2019

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/9109 Esas 2019/1084 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün aynen infazına karar verilmiştir. Hükmün aynen infazına karar verilme sebebi, dolandırıcılık suçundan uzlaşma sağlanamamasıdır. Dosya yeniden ele alınarak uyarlama yapılması istemi üzerine, kanun değişikliklerinin neden olduğu uyarlama yargılaması ilkeleri belirtilmiştir. Kanun değişikliklerine göre uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek kanun yolunun itiraz kanun yolu olduğu ve bu kararların temyizinin mümkün olmadığı belirtilmiştir. Mahkeme kararında TCK’nın 157/1, 52, 50/1-a. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesi detaylı ve açıklayıcı bir şekilde yer almaktadır.

15. Ceza Dairesi 2018/9109 E. , 2019/1084 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52, 50/1-a. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hükümlü hakkında daha önce dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün, aynen infazına ilişkin karar, hükümlü ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
18/05/2011 tarihli mahkumiyet hükmünün kesinleşmesinden sonra, 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesi ile uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle uyarlama yapılması istemi üzerine, dosya yeniden ele alınarak dolandırıcılık suçundan uzlaşma sağlanamaması nedeni ile hükmün aynen infazına karar verildiği, ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/05/2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı üzere, 01/06/2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen kanun değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Kanun"un 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek kanun yolunun ise 5275 sayılı Kanun"un 101/3. maddesi uyarınca itiraz kanun yolu olduğu ve bu tür kararların temyizinin mümkün olmadığı dikkate alınarak, CMK"nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlünün dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itirazın merciince incelenmesi için, dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,20.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.