MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükmün sanığın yüzüne karşı verilmesine rağmen, tefhim/tebliğinden itibaren 7 gün içinde temyiz edilebileceği belirtilerek sanık temyiz süresinin başlangıcı hususunda yanıltıldığından, temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın üzerine atılı suçun TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 87/2-son maddeleri kapsamında olup alt sınırı beş yıl hapis cezasından fazla olduğundan, 5271 sayılı CMK"nin 150/3. maddesinin açık hükmü karşısında sanığa zorunlu müdafii tayini gerektiğinden müdafii atanmadan yargılama yapılmak suretiyle, sanığın savunma hakkı kısıtlanarak CMK"nin 188/1. maddesine muhalefet edilmesi,
2) Sanık hakkında tekerrrüre esas alınan Nevşehir 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/264 E. - 2011/64 K. sayılı ilamı ile kısa süreli hapis cezasının TCK"nin 50/1-d maddesi gereğince alkollü içki satılan yerlere gitmeme seçenek tedbirine çevrildiği, 5237 sayılı TCK"nin 58/2-a-b maddelerine göre; sadece hapis veya adli para cezalarının tekerrüre esas alınabileceği ve TCK"nin 50/5. maddesi uyarınca da uygulamada asıl mahkumiyetin bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası veya tedbir olduğunun belirtildiği, bu itibarla söz konusu seçenek yaptırımdan ibaret mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.