Mahkemesi : Trabzon 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 26/11/2013
Numarası : 2013/261-2013/167

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı asıl ve alt işveren davalılar bünyesinde arıza tespiti, envanter yönetimi ve ekip yönlendirmesi işlerinde 27.2.2007 tarihinden 30.4.2011 tarihine kadar çalıştığını, fazla mesai ücretinin ödenmemesi üzerine iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile ulusal bayram günü tatili ve fazla mesai ücretlerinin ödetilmesini istemiştir.
Davalı E.. A.. davacının çalıştığı bölümde vardiyalı çalıştığından fazla çalışma yapılmasının söz konusu olmadığını ve davacının istifa dilekçesinde fazla mesai ücretinden bahsetmeyerek kendi özel sebeplerinden dolayı iş aktini feshettiğini bildirdiğini davalı T.. A.. ise davalı ikametgahı olan İstanbul mahkemelerinin yetkili olduğunu, diğer davalı ile yapılan sözleşmenin anahtar teslimi olup asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece fazla çalışma yapıldığı halde ücreti ödenmeyen davacının iş aktini haklı nedenle feshettiği gerekçesiyle kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve ulusal bayram günü tatil ücretleri istemlerinin kabulü ile davalılar arasındaki asıl-alt işveren ilişkisi bulunduğundan bahisle hüküm altına alınan alacakların davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Dosya kapsamında bulunan 30.4.2011 günlü istifa dilekçesinde, davacı "iş yerinden 30.4.2011 tarihinde kendi isteğim ile özel nedenlerden dolayı ayrılmak istiyorum" şeklinde beyanına karşın eldeki davada fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş aktini feshettiğini ileri sürmüştür. İstifa dilekçesinde kendi özel nedenlerinden dolayı işten ayrıldığını bildiren ve fazla mesai ücretinden bahsetmeyen davacının artık iş aktini fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle feshettiği yolundaki iddiasına değer verilemez. Dolayısıyla kendi özel nedenlerinden dolayı istifa eden davacının artık haklı nedenle iş aktini feshettiğinden basedilemeyeceğinden kıdem tazminatına hükmedilmesi doğru değildir. Bu yön gözetilmeksizin kıdem tazminatı isteminin reddi yerine kubülüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda fazla çalışma ücreti Ağustos 2010-Nisan 2011 tarihleri arası için imzalı puantaj kayıtları, 27.2.2007-Ağustos 2010 dönemi için ise tanık beyanları gözetilerek hesaplanmıştır. Mahkemece bilirkişi tarafından hasaplanan miktarlar hüküm altına alınmıştır.
Tanık beyanlarının dayanak alındığı dönem için davacının sürekli aynı biçimde fazla çalışma yapmasının hayatın olağan akışına aykırı olacağı gözetilerek hesaplanan fazla mesai ücretlerinden uygun bir oranda hakkaniyet indirimi yapılmalıdır. Bu yön gözetilmeksizin karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ:Tezmyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcın istek halinde davalılara iadesine
, 30/04/2014 günü oybirliğiyle karar verildi.