Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11152 Esas 2021/2339 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11152
Karar No: 2021/2339
Karar Tarihi: 09.03.2021

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11152 Esas 2021/2339 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında \"sahte fatura kullanma\" suçundan mahkumiyet hükmü verildiği anlaşıldı. Ancak, atılı suça ilişkin mütalaa bulunmadığı için, dava şartı olan mütalaanın verilmesi gerektiği vergi dairesinden sorulmadan karar verildi. Ayrıca, sahte fatura düzenleme suçuna karşı açılan davalarda sanığın rolü ve fatura düzenleyen şirketler hakkında bilgi alınması ve faturaları veren kişilerin tanık olarak dinlenmesi gerektiği belirtildi. Zincirleme suç oluşturması, suç tarihindeki eksiklikler ve uygulanan kanun maddelerinin yeniden değerlendirilmesi nedeniyle hükümler bozuldu. İlgili kanun maddeleri şunlardır: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 43. ve 53. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi, ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/11152 E. , 2021/2339 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

A)Sanık ... hakkında “2009 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde:
“Sahte Fatura Kullanma” suçundan kamu davası açılan sanık hakkında, atılı suça ilişkin olarak verilmiş bir mütalaa bulunmadığı anlaşıldığından, mahkeme tarafından, 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla mahkumiyet hükmü kurulması,
B)Sanık ... hakkında “2009 yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
1-Sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen ...Gıda Temizlik Medikal...Ltd.Şti. ve İmka Gıda Temizlik Medikal...Ltd.Şti. hakkında tanzim edilen vergi tekniği raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi, aynı mükellefler hakkında ilgili takvim yıllarında “sahte fatura düzenleme” suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise dosyaların getirtilerek incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması, faturaları düzenleyen şirket yetkililerinin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların verilmesi konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması; sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a)Aynı takvim yılında farklı beyanname dönemlerinde birden fazla sahte fatura kullanma eyleminin zincirleme suç oluşturması nedeniyle TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)Suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılmış olması nedeniyle, kullanılan son fatura tarihine göre 25.12.2009 olması gereken suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 2009 olarak eksik yazılması,
c)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, sonuç ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 09.03.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.