Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/328 Esas 2020/205 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı, dava dışı işçi ...’ın müvekkili idarece yapılan ihaleler sonucu yüklenici olarak işi üstlenen davalının elemanı olarak çalıştığını, anılan işçi tarafından müvekkili aleyhine işçilik alacaklarının tahsili için dava açıldığını,iş mahkemesinde açılmış olan davanın kabul edildiğini, başlatılan icra takibi üzerine ödeme yapmak zorunda kaldıklarını ileri sürerek, 14.444,90 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının davacı idare tarafından yapılan ihalelerin yüklenicisi olduğu, işyeri devir hükümlerine göre şirket işçilerini devralarak çalıştırmaya devam ettikleri, dava dışı işçinin açtığı dava sonucu kesinleşen karar nedeniyle icra takip dosyasında hak ve alacakları kapsamında davacının ödemede bulunduğu, taraflar arasındaki ilişkinin dayanağı, ihale sözleşme ve şartnameleri kapsamında BK"nun ve Kamu İhale Kanunu hükümleri olup Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2004/11-254 esas ve 2004/294 karar sayılı ilamı da gözetilerek taşeron firmaların çalıştırdıkları işçiler nedeniyle doğan ve kesinleşen davacının ödediği tazminatın davalıya rücu hakkına sahip olduğu işçinin davalının yanında çalıştığı süreler göz önüne alınarak hesaplanan miktarlara göre yüklenicinin işçiye ödenen alacağın yanında çalıştığı süreye tekabül eden ücretin tamamından sorumlu olması gerektiği, ancak işçinin 04/01/2010 tarihinden 31/01/2010 tarihine kadar dava dışı Mehmet Hastaş yanında çalıştığından bu tarihler arasındaki çalışmaya ait ödemeleri davalıya rücu etme hakkının olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 16.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.