3. Ceza Dairesi Esas No: 2017/6320 Karar No: 2018/211 Karar Tarihi: 16.01.2018
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/6320 Esas 2018/211 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanık hakkında hakaret, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve yaralama suçlarından mahkumiyet hükümleri kurulmuştur. Mahkeme, hükümleri delil ve gerekçelere dayanarak kabul etmiş ve sanık müdafinin temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde, sanığın cezasındaki fazla artırım ve TCK'nin 53. maddesindeki hak yoksunlukları yönünden yeniden değerlendirme yapılması gerektiği gerekçesiyle hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: Anayasa Mahkemesi tarafından 08/10/2015 tarihinde yayımlanan ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yer alan E.2014/140-K.2015/85 sayılı karar ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiştir. Ayrıca, TCK'nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılması öngörülmüştür.
3. Ceza Dairesi 2017/6320 E. , 2018/211 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık hakkında hakaret ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 2) Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine. Ancak; a) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılmasının öngörülmüş olması karşısında, mağdur hakkında düzenlenen adli raporda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanığın cezasında (1/4) oranında artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini, b) Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.