MAHKEMESİ : Ankara 7. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/02/2013
NUMARASI : 2007/2203-2013/117

Davacı H.. I.. vekili Avukat Hüseyin tarafından, davalılar A.. E.. vdl aleyhine 05/11/2007 gününde ve birleşen Ankara 6. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2008/142 Esas sayılı dava dosyasında, Davacılar A.. E.. vdl vekili Avukat Önder tarafından, davalı H.. I.. aleyhine 18/01/2008 gününde verilen dilekçeler ile haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine dair verilen 05/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı H.. I.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava ve birleşen dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece,asıl davada, maddi tazminat isteminin bir kısım davalılar yönünden kısmen kabulüne, manevi tazminat isteminin ise reddine karar verilmiş;hüküm asıl davacı H.. I.. tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalılar tarafından evinin camları kırılmak suretiyle malına zarar verildiğini ve davalıların hakaret eylemine maruz kaldığını belirterek uğradığı maddi ve manevi zararın giderilmesini istemiştir.
Davalılar ise, asıl davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, ceza dosyası kapsamından davalılar Atilla ve M.. E.."ün davacı H.. I.."a hakaret ettiğinin sabit olduğu fakat davacının da anılan davalılara hakaret ettiği gerekçesiyle haklarında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği ve tarafların böylelikle eşit kusurlu oldukları, bu nedenle birbirlerinden manevi tazminat isteyemecekleri gerekçesiyle manevi tazminat isteminin reddine, maddi tazminat isteminin ise anılan davalılar Atilla ve M.. E.. yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Gerek dosya kapsamından, gerekse ceza dosyası kapsamından davalılar Mehmet ve A.. E.."ün davacı H.. I.."a yönelik hakaret eyleminin sabit olduğu anlaşılmaktadır. Ceza mahkemesince hakaret eyleminin karşılıklı olduğu gerekçesiyle davalılar hakkında vermiş olduğu ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararı hukuk hakimi yönünden bağlayıcı değildir. Davalılar Atilla ve M.. E.."ün davacıya yönelik hakaret eylemi nedeniyle davacının manevi tazminat isteme hakkı bulunmaktadır. Bu nedenle, davacı H.. I.. yararına uygun miktarda manevi tazminat verilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.