MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık hakkında eşe karşı silahla kasten yaralama eyleminden TCK"nın 86/2. maddesine göre temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 86/3-a-e madde ve fıkralarındaki iki farklı artırım nedeninin gerçekleşmesi nedeniyle, cezanın alt sınırdan ayrılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Ancak;
1-Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, kesin nitelikteki adli para cezasından ibaret olması karşısında, sanık hakkında tehdit ve kasten yaralama suçları yönünden kurulan mahkumiyet hükümlerinde TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında 30/06/2013"ten önceki farklı tarihlerde mağdura yönelik silahla tehditte bulunduğu, 30/06/2013 tarihinde ise silah kullanmaksızın tehdit suçunu işlediği iddiasıyla TCK’nın 106/2-a, 43/1. maddelerinden dava açılması karşısında, mahkemece sanığın silahla tehdit suçunu işlediğine dair somut delil bulunmadığı ancak 30/06/2013 tarihinde TCK"nın 106/1-1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunu işlediği kanaatine ulaşılması halinde, yalnızca tehdit suçundan hüküm kurulması gerekirken, eylemin bölünmesi suretiyle sanık hakkında ayrıca silahla tehdit suçundan beraat kararı verilmesi,
3-Sanığın, mağduru “siz buna iyilik yapmıyorsunuz, ben buna yapacağımı biliyorum, buradan çıkınca ona göstereceğim, güneşi gördüğünde işi biter” şeklindeki sözlerle tehdit ettiğinin kabul edilmesi karşısında, eyleminin TCK’nın 106/1. maddesinin 2. cümlesinde tanımlanan sair tehdit niteliğinde olduğu ve bu suçun kovuşturulmasının şikayete tabi olduğu, mağdurun da sanıktan şikayetçi olmadığının anlaşılması karşısında; TCK"nın 73/4 ve CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca düşme kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılıklar, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının; kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyete yönelik tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılması suretiyle,
Tehdit suçundan mahkumiyetine ilişkin kısmın ise tamamının hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine “sanığın eyleminin TCK’nın 106/1. maddesinin 2. cümlesinde tanımlanan sair tehdit niteliğinde olduğu, bu suçun kovuşturulmasının şikayete tabi olduğu, mağdurun da sanıktan şikayetçi olmadığının anlaşılması nedeniyle TCK"nın 73/4 ve CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca şikayet yokluğu nedeniyle davanın düşmesine"" ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümlerin bu bağlamda ONANMASINA, 17/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.