Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/19841 Esas 2018/187 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/19841
Karar No: 2018/187
Karar Tarihi: 16.01.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/19841 Esas 2018/187 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, müştekileri yaralama suçundan dolayı mahkum edilmişlerdir. Sanıkların tayin edilen adli para cezaları kesin nitelikte olup temyizleri mümkün değildir. Sanıkların ve sanık müdafiinin ilk temyiz talebi reddedilmiştir. Mahkeme, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK'nın 53. maddesindeki bazı hükümlerin infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapmamıştır. Sanıklar iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan mahkum edilmişlerdir ancak bu karar bozulmuştur çünkü sanıkların suçun yasal unsurları oluşmamıştır. Kararın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükümler bozulmuştur.
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe girdiği için sanıkların tayin edilen adli para cezası kesin niteliktedir ve temyizi mümkün değildir.
Anayasa Mahkemesi kararı ile iptal edilen TCK'nın 53. maddesindeki bazı hükümler infaz aşamasında dikkate alınabilir.
İş yeri dokunulmazlığını bozma suçu için yasal unsurların oluşmaması nedeniyle karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri: 5320 sayılı Ce

3. Ceza Dairesi 2017/19841 E. , 2018/187 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanıklar hakkında müştekiler ... ve ...’yı kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tayin edilen adli para cezalarının tür ve miktarı itibariyle verilen hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, sanıkların ve sanıklar müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanıklar hakkında müştekiler ... ve ...’ı kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, kolluk tarafından tanzim edilen 22.03.2014 tarihli tutanak, kolluk tarafından çekilen fotoğraflar ve hava fotoğrafı karşısında, işçilerin barınma ve yatma ihtiyaçlarını gidermekte oldukları konteynırlar ve barakalar ile depoların da bulunduğu şantiyenin içerisinde, ayrıca araçların park ve tamiratının da yapıldığı, şantiyenin çok geniş bir alanı kapsadığı, etrafının tamamen tel örgülerle çevrili olmayıp, sağ tarafta kalan kısmın tel örgü ile kapatıldığı, şantiyeye geçişi sağlayan ayrı bir kapısının bulunmadığı, giriş kısmının açık vaziyette olduğu, şantiye sahasının yanında pazar yeri, sağlık evi ile parkın yer aldığı, konumu itibariyle ana yola yakın olduğu ve bu haliyle iş yerine girme kolaylığı hususları nazara alındığında, cebir yolu ile işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun yasal unsurlarının oluşmadığının anlaşılması karşısında, sanıkların üzerlerine atılı suçtan beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 16.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.