MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, son derece yaşlı olup çocuklarının ve gelinlerinin bakımına muhtaç iken yük olmaktan kurtulmak amacıyla davalı ile 22/06/2012 tarihinde evlendiklerini, evlilikten çok kısa bir süre sonra davalının eski eşinden olma kızı ve damadının da yanlarına yerleştiğini, maddi durumunun çok iyi olduğunu gören davalının damadının kendisini her yönüyle kullanma amacıyla hareket ettiğini, evde birikmiş bulunan parasını tükettiklerini, bankada bulunan parasını da çekmeleri ile toplam 80.000 TL birikmiş parasının davalı, kızı ve damadı tarafından harcandığını, tüm bunlara rağmen kötü davranışlar sergilediklerini, çocuklarının babalarını her ziyaret gittiklerinde babalarını halsiz ve uyuşuk vaziyette görmeleri üzerine şüphelenerek gerekli özenin babalarına gösterilmediğini anladıklarını, bunu davalı ve ailesine söylediklerinde büyük tepki ile karşılaştıklarını, davalı ve kızının damadın yönlendirilmesiyle evlilik sırasında 35-40.000,00TL altınla birlikte evini terk ettiklerini, davalının, damadının yönlendirmesiyle tüm mal varlığını ele geçirmekten başka bir şey düşünmediğini, davalının evlilik birliği içerisinde evlilikten doğan hiçbir temel görevi yerine getirmediğini ileri sürerek; yaklaşık 40.000,00 TL değerindeki altının bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacılar ... ve Muhsine İrey lehine miras hissesi doğrultusunda 10.700,00"er TL ziynet bedelinin davalıdan tahsiline, diğer mirasçılar tarafından dava takip edilmediğinden, onların hissesi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, evlenmeleri sırasında davalıya hediye olarak takılan ziynetlerin iadesini istemiş; davalı bağıştan rücu koşullarının oluşmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir. 6098 sayılı TBK"nun 295. maddesinde bağışlanan; bağışlayana veya yakınlarından birine karşı ağır bir suç işlemişse, bağışlayana veya onun ailesinden bir kimseye karşı kanundan doğan yükümlülüklerine önemli ölçüde aykırı davranmışsa ya da yüklemeli bağışlamada haklı bir sebep olmaksızın yüklemeyi yerine getirmemişse, bağışlama konusunun geri istenebileceği öngörülmüştür. Somut olayda mahkemece, davalının ağır kusurlu olduğu kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmiş ise de taraflar arasında görülen boşanma davasının yargılaması sonucunda, davacının yargılama sırasında vefat ettiği, mirasçılarının ise davalının kusurlu olduğunun tespiti yönünde davaya devam ettikleri ve davalının kusurlu olduğunun tespitine karar verilmesini istedikleri, ancak mahkemece davalının evlilik birliği içerisinde kusurlu davrandığına yönelik delil bulunmadığından talebin reddine ilişkin verilen kararın deracattan geçerek kesinleştiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davalının evlilik birliği içerinde kusurlu davranışının olmadığı mahkeme kararı ile kesinleşmiş bulunmakla bağıştan rücu şartlarının oluşmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.