Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12241 Esas 2019/18496 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12241
Karar No: 2019/18496
Karar Tarihi: 17.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12241 Esas 2019/18496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık, tebligatın kendisine yapılmadığı gerekçesiyle temyiz istemiyle başvuruda bulunmuş. Yapılan incelemeler sonucu, sanığın beyan ettiği son adresin tebligata uygun olmadığı anlaşılmış. Ancak, sanığın duruşmada bildirdiği adresine önceden tebligat yapılmamış olmasına rağmen, Tebligat Kanunu'na göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu belirtilmiş. CMK'nın ilgili maddesi uyarınca, temyiz aşamasında ileri sürülen eski hale getirme talebi hakkında karar verme yetkisinin Yargıtay'a ait olduğu vurgulanmış. Mahkemenin ek kararı hukuki değerden yoksun bulunarak kaldırılmış ve sanığın temyiz talebi reddedilerek, usul ve kanuna uygun bulunan hüküm ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi
- CMK'nın 42/1. maddesi

13. Ceza Dairesi 2019/12241 E. , 2019/18496 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tebliğ işleminin öncelikle sanığın beyan ettiği en son adresine yapılması gerektiği, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek bu adrese tebligat yapılması gerekirken, sanığın duruşmada bildirdiği adresine daha önce tebligat yapılmamasına rağmen Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olması ve CMK"nın 42/1. maddesindeki "süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir" şeklindeki düzenleme uyarınca, temyiz aşamasında ileri sürülen eski hale getirme talebi hakkında karar verme yetkisi Yargıtay"a ait olduğundan, yerel Mahkemenin 25.03.2019 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olduğunun anlaşılması karşısında, anılan ek kararın kaldırılarak sanık ..."nun öğrenme üzerine yaptığı temyizi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık ...’nun temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.