Mahkemesi : Bursa 8. İş Mahkemesi
Tarihi : 26/12/2013
Numarası : 2012/898-2013/721

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2.Davacı vekili, müvekkilinin, davalı şirkete ait A.. Alışveriş Merkezinde 22/10/2008 - Mayıs 2012 tarihleri arasında, şarküteri görevlisi olarak çalıştığını, çalışma saatlerinin haftada 6 gün 07:00-17:30, haftada ortalama 2 gün 07:00-19.00, ayda ortalama 2 gün 07:00-23:00 şeklinde olduğunu, ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle sözleşmeyi kendisinin feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davacı tanık beyanları ile dosyaya sunulan vardiya çizelgesinden davacının haftanın 1 günü 10:00-23:30 saatleri arasında, içtihatlar gereği 2 saatlik ara dinlenme süresinin kabulüne göre 11,5 saat, haftanın 1 günü 08:00-19:00 saatleri arasında, içtihatlar gereği 1 saatlik ara dinlenme süresinin kabulüne göre 10 saat, haftanın 1 günü 14:00-23:30 saatleri arasında, içtihatlar gereği 1 saatlik ara dinlenme süresinin kabulüne göre 8,5 saat, haftanın 3 günü 13:00-23:30 saatleri arasında, içtihatlar gereği 1 saatlik ara dinlenme süresinin kabulüne göre 1 günde 9,5 saat 3 günde 28,5 saat olduğu, böylelikle davacının haftada 15 saatlik fazla çalışma yaptığı, fazla mesai tahakkuku bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda Mahkemenin kabul ettiği çalışma saatlerinin dava dilekçesindeki davacı iddiaları ile örtüşmediği, davacı talebinin tamamen dışında çalışma saatlerine göre belirlendiği anlaşılmaktadır. Davacı tarafından delil olarak dayanılan ve kendisi tarafından sunulan çalışma çizelgesinde davalıyı temsile yetkili kişilerin imza ve kaşesi bulunmadığından itibar edilemez.
Davacı tarafından verilen karar temyiz edilmemekle çalışma saatleri açısından usuli kazanılmış hak meydana geldiğinden haftada 5 gün 08:00-17:00 ve bir gün 08:00-19:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenme ile haftada 50 saat çalıştığı ve 5 saat fazla çalışma yaptığı fazla çalışma ücretinin 2995,55 TL olduğu kabul edilerek bu miktara hükmedilmesi gerektiği kabul edilerek ayrıca Nisan 2011, Nisan 2012 ve Mayıs 2012 aylarına ilişkin bordrolarda fazla çalışma ücreti tahakkuk ettirildiğinden bu aylar hesaplama dışı tutularak hüküm kurulması gerekirken 6100 sayılı HMK 26.maddesine aykırı şekilde talep aşılarak farklı çalışma saatleri üzerinden karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.