Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/13960 Esas 2015/476 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Adana 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 09/07/2014
NUMARASI : 2013/662-2014/559

Davacı M.. H.. vekili Avukat Taliha tarafından, davalılar İ.. K.. vdl aleyhine 27/09/2005 gününde verilen dilekçe ile kurum zararının tazmininin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalılar İ.. K.. ve T.. A.. yönünden davanın reddine, diğer davalılar yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/07/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazları yönünden;
a-Dava, kurum zararının tazmini istemine yöneliktir. Mahkemece davalılardan İ.. K.. ve T.. A.. yönünden davanın reddine, diğer davalılar yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalılardan T.. A.., yargılama devam ederken kendisinden istenen dava konusu miktarı ödediği için davanın reddine karar verilmiştir.
01/10/2011 günü yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 326/2 maddesi gereğince; kural olarak yargılama giderleri, davadaki haklılık oranına göre haksız çıkan tarafa yükletilir. Yine 01/10/2011 günü yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331/1. maddesinde de “…Davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hallerde, hakim, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmeder…” biçiminde düzenleme bulunmaktadır. O halde, bu davalı davanın açılmasına sebebiyet verdiğinden lehine vekalet ücretine karar verilmesi doğru değildir.
b-Davalılardan İ.. K.. yönünden dava reddedildiğinden yargılama giderlerinin de İ.. K.. dışındaki davalılardan müştereken müteselsilen alınması gerekirken T.. A.. ve İbrahim Halıl Kılıç dışında kalan davalılardan alınması doğru değildir. Ancak, belirlenen bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK."nun 438.maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a ve 2/b) nolu bentlerde gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 1. bendinin vekalet ücreti ile ilgili ikinci paragrafındaki “...bu davalılara..” söz dizisinin silinerek yerine “..davalı İ.. K.."a...” söz dizisinin yazılmasına, yine ; hüküm fıkrasının 2 bendinin harç ile ilgili 4 paragrafına “ M.. S.." isminden sonra gelmek üzere “T.. A..” isminin yazılarak eklenmesine; hüküm fıkrasının 2. bendinin yargılama giderleri ile ilgili 7 paragrafına “M.. S.." isminden sonra gelmek üzere “T.. A..” isminin yazılarak eklenmesine, öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 20/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.