MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuğun ve sanığın temyiz isteklerinin 1412 sayılı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Elektronik ortamda UYAP-MERNİS’ten alınan 01/07/2019 tarihli nüfus kayıt örneğine göre, suça sürüklenen çocuğun hükümden sonra 06/10/2015 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 64/1. ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının düşürülmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı diğer yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA,
3-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Suça sürüklenen çocuk ..."un kovuşturma aşamasındaki 14/12/2011 tarihli beyanında suçu gündüz saat 07.30 sıralarında işlediklerini söylediğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarının gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK"nın 143/1. ve 116/4 maddeleri uyarınca artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
b-Dosya kapsamından, olay yerinin depo olarak kullanıldığının anlaşılması karşısında; depo olarak kullanılan bu yerin konutun eklentisi niteliğinde olup olmadığı kesin olarak belirlenip sonucuna göre konut dokunulmazlığını bozma suçunun unsurlarının oluşup oluşmadığı tartışılarak karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
c-İddianamede sanık hakkında TCK"nın 143 ve 116/4. maddelerinin uygulanmasının talep edilmediği gözetilmeden ve sanığa ek savunma hakkı verilmeden, TCK’nın 143. ve 116/4. maddelerinin uygulanması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 03/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.