Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6703 Esas 2019/4012 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6703
Karar No: 2019/4012
Karar Tarihi: 18.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/6703 Esas 2019/4012 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan davada hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Sanığın daha önce aynı suçtan dolayı tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri almadığı tespit edildiği için, hükümden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle sanık ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan bir dava nedeniyle yargılamaya devam edilerek hakkında mahkumiyet kararı verildiği ifade edilmiştir. Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve tüm delillerin birlikte değerlendirildiği belirtilmiştir. Sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddedilmesiyle kararın onanmasına oybirliğiyle karar verildiği ifade edilmiştir. Kanuni dayanak olarak 6545 sayılı Kanun'un 191. maddesinin 5. fıkrası ve 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası gösterilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2017/6703 E. , 2019/4012 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Hükmün açıklanması şartlarının oluştuğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 18/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.