MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-Sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk,
Bozmayı gerektirmiş ise de yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanığın şirketi devraldığı 25.06.2007 tarihinden, vergi tekniği raporunun düzenlendiği 09.09.2009 tarihine kadar düzenlendiği tüm faturaların gerçek bir alım satıma dayanmayan sahte faturalar olarak kabul edilmesine dair VDENR-2009/2097-16 sayılı rapor içeriğinde, şirketin bilinen tüm adreslerinde bulunamadığı, devir tarihinden bu yana hiç bir beyanname vermediği, tarh dosyası ve VEDOP sisteminde yapılan incelemeler sonucu 2007 yılında Öner Atilla adlı mükellefin sanıktan elde ettiği 7 adet faturayı kullanmış olduğuna yönelik tespitlerin dışında 2008 ve 2009 yıllarında düzenlendiği iddia edilen sahte faturaların varlığına dair her hangi bir somut verinin dosyada bulunmadığının anlaşılması karşısında; sahte fatura düzenleme suçunun maddi konusunun fatura olması nedeniyle atılı suçun unsurları itibariyle oluşup oluşmadığının tespiti bakımından; katılan kurumdan sanığın 2008 ve 2009 yıllarında beyanname verip vermediği, düzenlediği faturalar ya da karşıt incelemelerde sanığa ait faturaları yasal defterlerine intikal ettiren mükelleflerin bulunup bulunmadığı sorularak, sonucuna göre hukuki durumun takdir ve tayini gerekirken; eksik inceleme ve araştırma sonucu şirketin sahte fatura düzenlemek amacıyla kurulmuş paravan şirket olduğu gerekçesi ile sanık hakkında zincirleme olarak sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyet kararı verilmiş olması;
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.