Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/6439 Esas 2018/151 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6439
Karar No: 2018/151
Karar Tarihi: 16.01.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/6439 Esas 2018/151 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hakaret suçundan aldığı adli para cezasının kesin nitelikte olduğunu belirterek temyiz isteminin reddedilmesine karar verdi. Ayrıca, kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazları da reddedildi. Ancak, yargılama giderleri konusunda yapılan hatanın kararın kesinleşmesi aşamasında dikkate alınabileceği ve bazı TCK maddelerinin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak, mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının reddedilmesinde 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 324/4. maddesi, adli para cezasının kesin nitelikte olduğunu belirtmede ise 5320 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gösterildi.
3. Ceza Dairesi         2017/6439 E.  ,  2018/151 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Mahkumiyetlerine dair

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü;
    1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
    2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 324/4. maddesi gereğince terkin tutarı altında kalan yargılama giderinin hazine üzerinde bırakılması gerektiği gözetilmemiş ise de; bu husus kararın kesinleşmesi aşamasında mahkemesince dikkate alınabileceğinden ve yine Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedenleri yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 16.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.