Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/7116 Esas 2019/18448 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmün temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanıklar, mala zarar verme suçunun sanık ... tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında hırsızlık suçuna konu halıların önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması;
2-Müştekinin 16/02/2015 tarihli dilekçesine göre sanık ...’ın tüm zararları giderdiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümde TCK"nın 168/1 maddesi uygulanmayarak fazla ceza tayini,
3-Suçun işlendiği yerin, halıları koymakta kullanılan depo vasfındaki yer olup burada işyeri faaliyetinin yürütülmemesi ve işyeri binasının eklentisi de olmaması karşısında; işyeri dokunulmazlığını bozma suçunun yasal unsurunun oluşmadığı düşünülmeyerek sanıklara yüklenen suçtan CMK"nın 223/2-a. maddesi gereğince beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
4-Sanık ...’in aşamalarda alınan savunmalarında; müştekinin deposuna sadece bir kez ... ile birlikte girerek halı çaldıklarını ikrar ettiği, ikinci kez girerek tekrar halı çaldıklarını kabul etmediği, sanık ...’ın müştekinin deposuna iki kez... ile birlikte girerek halı çaldıklarına dair atfı cürüm niteliğindeki beyanı dışında delil bulunmadığının anlaşılması karşısında sanık ... hakkında TCK"nın 43/1. maddesi gereğince uygulama yapılamayacağı düşünülmeksizin yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış haklarının korunmasına, 17/12/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.