Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/1289 Esas 2014/9462 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/1289
Karar No: 2014/9462
Karar Tarihi: 29.04.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/1289 Esas 2014/9462 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi         2014/1289 E.  ,  2014/9462 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : Serik 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
    (İş Mahkemesi Sıfatıyla)
    Tarihi : 11/12/2013
    Numarası : 2012/191-2013/835

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
    2-Taraflar arasında fazla çalışma alacağı uyuşmazlık konusudur.
    Davacı, haftada 6 gün çalıştığını, her hafta çalışmış olduğu 5 gün 16.00-03.00 saatleri arası, haftanın 1 günü ise 08.00-24.00 saatleri arası çalıştığını belirterek yıllık izin alacağı yanında fazla çalışma alacağı da talep etmiştir.
    Davalı, yazılı cevap dilekçesi sunmamış olup davanın reddini istemiştir.
    Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Somut olayda bilirkişi tarafından haftada 5 gün 16.00-03.00 saatleri arası çalıştığı ve böylece günlük 11 saat çalışmadan 1 saat ara dinlenme ile günlük 7,5 saati aşan 2,5 saat fazla çalışma yaptığı, haftada 1 gün ise 08.00-24.00 saatleri arasında çalıştığı bu durumda davacının ara dinlenmesi ve 7,5 saat yasal çalışma süresi düşüldüğünde günlük fazla çalışma süresinin 7,5 saat olduğu belirtilerek haftalık 20 saat fazla çalışma hesaplaması yapılmıştır.
    Aynı raporda; ibraname ile davacıya 499,98 TL fazla mesai ücreti ödendiği belirtilmiş ise de Yargıtay"ın kararlarında bu şekilde düzenlenen ibranamelerin ödeme makbuzu niteliğinde olduğu ve ödendiği belirtilen miktarın işçinin hesaplanan alacağından mahsup edilmesi gerektiği belirtilmesine rağmen hesaplama kısmında bu yönde mahsup yapılmadığı görülmüştür.
    Hükme esas alınan raporda öncelikle davacının tespit edilen çalışma süresi dikkate alındığında hesaplamanın gece çalışması olarak mı yoksa normal çalışma olarak mı belirlenip hesaplandığı anlaşılamadığı gibi günlük olarak 2,5 saat fazla çalışma hesaplanması yanında yine haftada 1 gün 08.00-24.00 arası çalışma (16 saat) süresinden raporda düşülen ara dinlenme süresinin somut olarak belirtilmemesi ancak o gün için günlük 7,5 saat fazla çalışma hesaplaması yapıldığından fiili olarak 1 saat ara dinlenmesi düşüldüğü sonucuna varılmıştır.
    Bu nedenle öncelikle hesaplamının günlük olarak değil haftalık çalışma süresi esas alınarak haftalık olarak belirlenmesi yanında özellikle günlük 16 saat çalıştığı belirtilen çalışma süresinden en az 1,5-2 saat ara dinlenme süresi düşülerek ibraname uyarınca ödendiği belirtilen 499,98 TL"nin mahsup edilerek fazla çalışma alacağının hesaplanması gerekmektedir.
    Mahkemece, bu yönler üzerinde durulmaksızın eksik hesaplama içeren bilirkişi raporu esas alınarak fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 29/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.