4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/2509 Esas 2020/2417 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2509
Karar No: 2020/2417
Karar Tarihi: 11.02.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/2509 Esas 2020/2417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında 4733 sayılı kanuna muhalefetten hüküm vermiştir. Ancak hükümde hatalar bulunmuştur. Takdiri indirim uygulanırken yanlış kanun maddesi kullanılmıştır. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi iptal edildiği için yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Mahkumiyetle ceza verilen sanığın hak yoksunlukları ise altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanamaz. Dava konusu eşya için TCK'nın 54/4. maddesi uygulanmalıdır. Gümrük İdaresi'nin davaya katılan olarak kabul edilmesi ve vekalet ücreti için hüküm verilmesi hatalıdır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 62/1. maddesi ve fıkrası
- TCK'nın 62. maddesi
- CMK'nun 232/6. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi
- TCK'nın 54/4. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3. madde ve fıkraları

7. Ceza Dairesi 2016/2509 E. , 2020/2417 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin l. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
3. Dava konusu eşyanın TCK"nun 54/4. maddesi yerine TCK"nun 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
4. Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca;
1. Hüküm fıkrasının 2 numaralı bendinde yer alan "TCK 62." ibaresinin çıkartılarak yerine "62/1. madde ve fıkrasının" ibaresinin eklenmesi,
2. Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine "24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi,
3. Hükmün eşya müsaderesine ilişkin bölümünden ""TCK"nun 54. maddesi"" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine gelmek üzere ""TCK"nun 54/4. maddesi"" ibaresinin eklenmesi,
4. Hüküm fıkrasından Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmedilen kısmın çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.