Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/18505 Esas 2017/21604 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Hükmedilen yıllık ücretli izin alacağında faiz başlangıcı yönünden dava ve ıslah ayrımı yapılması gerekirken alacağın tamamı için dava tarihinden itibaren işleyecek faize karar verilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Temyize konu kararın hüküm fıkrasındaki yıllık izin ücretine ilişkin cümle çıkartılarak yerine; " 583,34 TL yılılk izin ücreti alacağından, 500,00 TL sinin dava tarihi olan 05/06/2013 tarihinden itibaren, 83,34 TL sinin ise ıslah tarihi olan 04/03/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, " cümlesinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 18/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.