Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5943 Esas 2019/18442 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5943
Karar No: 2019/18442
Karar Tarihi: 17.12.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5943 Esas 2019/18442 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın müdafii duruşmaya zorunlu hal nedeniyle katılamadığı ancak temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek mahkeme kararının reddedilmesi talebi reddedilmiştir. Sanığın mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri kesin olarak kabul edilmiştir. Temyizi mümkün olmayan mahkumiyet hükümleri 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereği tebliğnameye aykırı olarak reddedilmiştir. Sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen hükümler ise dosya ve duruşma tutanaklarına göre usul ve kanuna uygun olarak onanmıştır. Ancak, sanığın, birden fazla kişiyle birlikte girerek hırsızlık suçu işlediği iddiası TCK'nin 119/1-c maddesi uyarınca değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- TCK'nin 119/1-c maddesi

13. Ceza Dairesi 2019/5943 E. , 2019/18442 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükmün sanığa müdafiisinin yokluğunda tefhim edildiği anlaşılmış ise de sanık müdafiinin sunmuş olduğu dosyada mevcut 18.06.2015 tarihli 45 gün istirahat raporu gözetildiğinde zorunlu hal sebebi ile karar duruşmasına katılamayan ve gerekçeli kararın 03.07.2015 günü tebliğ edildiği anlaşılan sanık müdafiinin 06.07.2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek tebliğnamedeki temyiz isteminin reddine dair düşünceye iştirak edilmemiştir.
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçlarından (iki kez) kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.200 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezalarının türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçlarından (iki kez) kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
III-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından (iki kez) kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Katılan ... ile mağdur ..."a ait ikametlere birden fazla kişi ile birlikte giren sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 17/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.