Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/14414 Esas 2014/2075 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Sanık ..."ın mahkumiyetine, diğer sanıkların beraetlerine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün 10/10/2012 havale tarihli dilekçeyle vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında 3628 sayılı Yasanın 18 ve CMK"nın 237/2. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak katılma talebinin kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
İlköğretim müfettişlerince düzenlenen ve dosya içeriğinde bulunan 26/04/2004 tarihli ön inceleme raporu içeriğine göre suç tarihlerinde okulda müdür olarak görev yapan sanıkların demirbaş eşyaların devir ve teslimlerini sayım yapmadan 1997 mali yılı sonunda yapılan sayım sonunda düzenlenen tutanağın aynısını düzenleyerek gerçekleştirdikleri, yine ilköğretim müfettişlerince düzenlenen 11/06/2002 tarihli soruşturma raporuna göre sanık ..."ın mevzuata uygun işlem yapmadan 10.340 kg hurda malzemenin 672 milyon TL karşılığı ... isimli hurdacıya satışını yaptığı, alınan paranın okul ek binası için kullanıldığının tanık beyanları ve gider belgeleriyle tespit edildiği, okulda görev yapan tanık ... da bu durumu soruşturma aşamasında alınan beyanlarında doğruladığı, emekli Sayıştay denetçilerinden alınan bilirkişi raporu içeriklerinde de aynı tespitlere yer verildiği ve eksik demirbaş malzemeleri tespit eden sayımın da 20 günde ancak tamamlanabildiği hususları nazara alındığında kayıp olduğu tespit edilen eşyaların sanıkların zimmetinde bulunup bulunmadığının tespitinin mevcut kanıt durumu itibariyle mümkün olmadığı, oluşan şüpheli durumdan sanıkların yararlanması gerektiği buna bağlı olarak sübutu halinde mevzuata uygun işlem yapmadan hurda eşya satışı gerçekleştiren sanık ..."ın eyleminin 765 sayılı TCK"nın 240. maddesinde düzenlenen görevi kötüye kullanma; usulüne uygun devir teslim işlemi
yapmayan diğer sanıkların eylemlerinin ise aynı Kanunun 230. maddesinde düzenlenen görevi ihmal suçunu oluşturabileceği, bu suçların söz konusu maddelerde öngörülen cezalarının tür ve tutarına nazaran aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave dava zamanaşımına tabi olduğu, son suç tarihi olan 2002 yılı ile inceleme günü arasında bu sürelerin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle hükümlerin CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanıklar hakkında açılan kamu davalarının CMUK"nun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 26/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.