Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2015/19713 Esas 2018/796 Karar Sayılı İlamı

16. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/19713
Karar No: 2018/796
Karar Tarihi: 12.02.2018

Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2015/19713 Esas 2018/796 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı aleyhine açtığı dava sonucunda Asliye Hukuk Mahkemesi'nin kabul kararı verdiği 460,17 TL'nin kendisine ödenmesi için ihtiyati haciz talebinde bulunmuştur. Ancak mahkeme ihtiyati haciz talebini reddetmiştir. Karar temyiz edilmiş ancak mahkeme kararının kesin olması nedeniyle temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddesi, 6100 sayılı HMK'nin geçici 3/2. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi ile eklenen Ek-madde 4 ve temyiz kesinlik sınırı belirlendiği 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesidir. Karar tarihi itibariyle temyize konu edilen tutarın 460,17 TL olması nedeniyle mahkeme kararının kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir.

16. Hukuk Dairesi 2015/19713 E. , 2018/796 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Davacı ..., davalı aleyhine kadastro öncesi nedene dayalı olarak açtığı davanın yargılaması sonucunda ... Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 09.04.2014 tarih ve 2012/840 Esas, 2014/214 Karar sayılı ilamı ile davanın kabul edildiğini ve 460,17 TL"nin kendisine ödenmesine karar verildiğini, hükmün kesinleştiğini ve davalının mal kaçırma şüphesi içerisinde bulunduğunu ileri sürerek ihtiyati haciz talebinde bulunmuştur. Mahkemece yapılan yargılama sonunda ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, talep eden ... tarafından temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alınarak 2015 yılı için 2.080,00 TL olarak belirlenmiş olup, temyize konu edilen miktarın 460,17 TL olması nedeniyle mahkemenin 27.04.2015 tarihli kararı kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı ...’ün temyiz isteminin mahkeme kararının kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davacıya iadesine,
12.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.