MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanığın suç tarihinde gece saat 02.00 sıralarında mağdura ait iş yerinin çatısına şahsi çeviklik ile çıkıp çatı kremitlerini kaldırıp altındaki malzemeyi de kırıp iş yeri içerisine çatıdan atladığı, iş yeri alarmının çalması üzerine ise bir şey alamadan aynı yerden dışarıya çıktığı ve iş yerinin bitişiğindeki kömürlükte saklandığı sırada kolluk görevlilerince yakalandığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin 765 sayılı TCK"nın 493/1, 61, 522 maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 35, 116/4 ve 151/1. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile (uzlaşmanın sağlanamaması halinde) iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu halde, lehe olan kanun değerlendirmesi yapılırken mahkemece, 765 sayılı TCK"nın 493/1, 61, 522 maddeleri ile 5237 sayılı TCK"nın sadece 142/1-b, 143, 35 maddelerinin uygulandığı, buna karşın şikayeti devam eden şikayetçiye uzlaşmak isteyip istemediği sorularak sonucuna göre 5237 sayılı TCK’nın 116/4. ve 151/1. maddelerinin de uygulanması gerektiği gözetilmeden karşılaştırma yapılmasına karşın, her halükarda 765 sayılı Kanun hükümlerine göre verilecek cezanın açıkça sanık lehine olduğu dikkate alındığında, bu husus sonuca etkili görülmemiş; dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık hakkında bozma kararından önce kurulan 14/06/2006 tarihli ilk hükümde, hükmolunan hapis cezasının para cezasına çevrilmesine karar verildiği ve hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 01/06/2010 tarihli ve 2009/13316 Esas, 2010/8285 Karar sayılı ilamıyla CMK’nın 231/5-14. maddelerinin değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle bozulması karşısında, her ne kadar daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeniyle hapis cezasının para cezasına çevrilmesine yasal olanak bulunmamakla birlikle, bozma öncesindeki paraya çevirme kararının sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Sanık lehine kabul olunarak, uygulamanın 765 sayılı TCK"nın hükümlerine göre yapılmasına karşın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1 maddesindeki hak yoksunluklarına da hükmolunarak, karma uygulama yapılmak suretiyle hükmünde karışıklığa neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasına "sanık hakkında tayin olunan 3 ay 10 gün hapis cezasının 647 sayılı Kanun"un 4. maddesi gereğince mahkemenin takdiri de gözetilerek günlüğü 12.00 TL kabulü ile 1,200,00 TL adli para cezasına çevrilmesine, birer ay ara ile 4 eşit taksit halinde ödenmesine" ve hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/07/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.