MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkete ait işyerinde haritacı olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini, davacının haftada 7 gün çalıştığını, işyerinde çalışma saatlerinin 08.00 – 17.30 şeklinde olduğunu, iş bitene kadar 2 günde bir 1 – 2 saat fazla çalışma yapıldığını, davacının dini ve ulusal bayramlar ile genel tatil ve hafta sonlarında çalıştığını ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, işyerinde inşaat işleri yapıldığını ve iş bittikçe yeni işler alındığını, bu sebeple davacının çalışmasının kesintili olduğunu, davacı arasında yapılan iş sözleşmesi gereğince davacının verilen görevleri yapmakla ve gösterilen işleri yapmakla yükümlü olup, farklı şantiyelerde çalışmayı da kabul ettiğini, davacının 20 gün boyunca mazeretsiz olarak işe devam etmediğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece davacı ve davalı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştıkları süre dikkate alınarak tanık anlatımlarına göre belirlenen fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 16/06/2014 – 04/09/2014 dönemi yönünden davalı tanıklarının anlatımına göre fazla çalışma iddiasının ispat edilemediği, 27/09/2011 – 16/06/2014 dönemi yönünden ise davacı tanıklarının anlatımına göre fazla çalışma yaptığı sonucuna varılmıştır. Dinlenen tanıkların anlatımına, davacı ile birlikte çalıştıkları süre ile sınırlı olarak değer verilmesi yerindedir. Ancak, davacı dava dilekçesinde ...isa ili ... ilçesindeki işyerinde Eylül 2011 tarihinde haritacı olarak çalışmaya başladığını, işyerinde haftanın 7 günü sabah 08.00 – akşam 17.30 saatleri arasında çalışıldığını, iş bitene kadar iki günde bir, 1–2 saat fazla çalışma yapıldığını, daha sonra ....’daki işyerine gönderildiğini, bu işyerinde haftanın 7 günü 08.00- 18.00 saatleri arasında haritacı olarak, saat 18.00’den sonra ise amele olarak 3 saat daha çalıştığını, ayda 2 gün evine gitmesi için izin verildiğini beyan etmiştir. Davacı, ... ile ....’daki işyerlerinde farklı çalışma düzeninde çalıştığını bildirmesine rağmen, hükme esas alınan raporda davacının 27/09/2011 – 16/06/2014 tarihleri arasında 08.00-18.00 ve 08.00-19.00 saatleri arasında çalıştığının kabulü isabetli değildir. Özellikle,...’da çalışılan dönem yönünden, davacı, işyerinde 08.00-17.30 saatleri arasında çalıştığını, iş bitene kadar iki günde bir, 1-2 saat fazla çalışma yaptığını beyan ettiğine göre, bilirkişi tarafından günlük çalışma süresinin bu beyanı aşacak şekilde belirlenmesi yerinde değildir. Bu sebeple davacının, ...’da çalıştığı süre netleştirilmeli, bu dönem ile sınırlı olmak üzere Dairemizin 2017/25683 esas sayılı dosyasında olduğu gibi değerlendirme yapılarak, davacının haftada 6 gün çalıştığı dönemlerde 3 gün 08.00-17.30 saatleri arasında, 3 gün 08.00-18.30 saatleri arasında, haftada 7 gün çalıştığı dönemlerde ise 4 gün 08.00-17.30 saatleri arasında, 3 gün 08.00-18.30 saatleri arasında çalıştığı kabul edilmelidir.
Davacının ...’da çalıştığı dönem yönünden ise, davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olmak üzere değerlendirme yapılmalı, tanıkların davacı ile birlikte ....’da çalışıp çalışmadığı veya davacının çalışma düzenini bilebilecek durumda olup olmadığı netleştirilmeli, oluşacak sonuca göre davacının ...’daki işyerine ilişkin fazla çalışma iddiasını ispat edip edemediği, dosya kapsamındaki tüm deliller birlikte incelenerek belirlenmelidir.
Mahkemece davacının dava dilekçesinde bildirdiği çalışma düzeni nazara alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.