Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/6577 Esas 2019/18433 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6577
Karar No: 2019/18433
Karar Tarihi: 17.12.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/6577 Esas 2019/18433 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri kesinleşmiştir ve temyiz edilemez. Sanığın hırsızlık suçuyla ilgili hükmü ise, suçun tarihi yanlış yazılmasına rağmen cezaya etkili olmayacak şekilde verilmiştir. Dosyadaki kanıtların incelenmesi sonucu, sanıkın temyiz itirazı reddedilmiştir. Mahkeme kararında; 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümlerinin kesin olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından tayin edilen 3.000 TL ve 2.000 TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezaların türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından bahsedilmiştir.
Kanun Maddeleri detayları:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- TCK’nın 142/1-a maddesi

13. Ceza Dairesi 2019/6577 E. , 2019/18433 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından dolayı tayin edilen 3.000TL ve 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezaların türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ...’nın temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın muhtarlık binasına girmek suretiyle hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında eyleminin TCK’nın 142/1-a maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış, suç tarihi 27.02.2014 olduğu halde 27.02.2015 olarak gösterilmesi ise mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’nın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.