MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek, defter ve belgeleri ibraz etmeme
HÜKÜM : Sahte fatura düzenlemek suçundan beraat,
Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan mahkumiyet

1-Sanık hakkında defter belge ibraz etmeme suçundan verilen mahkumiyet hüküme yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı, azaltıcı sebebin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış,savunması inandırcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Vergi Usul Kanuna muhalefet suçları yönünden dava şartı olan mütalaa sanık hakkında sadece "sahte fatura düzenlemek" suçu yönünden verilmiş olmasına karşın, mütalaa dışına çıkılarak 2006-2007-2008-2009 ve 2010 takvim yıllarında "sahte fatura düzenlemek ve kullanmak" suçlarından açılan kamu davasında; "sahte fatura kullanmak ve sahte fatura düzenlemek” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşmeyeceği bu nedenle mütalaya uygun iddianame düzenletilmesi veya iddianameye uygun mütala verilip verilmeyeceği ilgili vergi dairesinden sorulup eksikliğin giderilmesi gerektiği gözetilmeden her suç için ayrı ayrı hüküm kurulması yerine hükmün gerekçe kısmında “sahte fatura düzenleme” suçundan dava açıldığı belirtildikten sonra "sanığın sahte ve yanıltıcı fatura kullanma suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, somut mahkumiyete yeterli kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden" denilmek suretiyle kullanmaktan hüküm kurulduğuna işaret edildikten sonra hüküm kısmında, 213 sayılı kanunun 359/b-1 maddesindeki suçu işlediğine dair delil bulunmadığından beraat kararı verilerek hükmün karıştırılması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.