Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3705 Esas 2020/5291 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat


Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 20:00 sıralarında sanık ...’nun sevk ve idaresindeki otomobil ile...istikametinden Ilgaz istikametine doğru seyri sırasında olay mahalline geldiğinde, aracının sol arka tekerlek bijonlarının ve devamında tekerleğin yerinden çıkarak aracın gidiş istikametine göre yolun sol tarafında bulunan su kanalının kenarına çarpması akabinde takla atarak karşı yöne geçmesi ile bir kişinin ölümü ile neticelenen kazanın, sol arka tekerleğin yerinden çıkması neticesinde meydana geldiği, aracın hızlı olmadığı, sanığın herhangi bir kural ihlalinin bulunmadığı, kazanın tamamen teknik bir arızadan meydana geldiği anlaşılmakla, olay nedeni ile yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; katılanlar vekilinin herhangi bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak; yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, yasal ve yeterli delil elde edilemediğinden bahisle sanık hakkında beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. paragrafında yer alan, “Her ne kadar sanık hakkında taksirle ölüme neden olma suçunu işlediği iddiasıyla 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 85/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de; sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter kesin, somut ve inandırıcı deliller bulunmadığından sanığın üzerine atılı eylemi işlediğinin sabit olmaması nedeniyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/2-e madde ve fıkrası uyarınca BERAATİNE,’’ cümlesinin hükümden çıkartılarak, yerine “Sanığın, yüklenen suç açısından taksirinin bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca müsnet suçtan BERAATİNE,” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.